HOLA CHICOS !

Excuses aan onze trouwste fans voor het extreem verwaarlozen van onze blog...
Na onze trip naar de Colca Canyon zijn we helemaal aan het veldwerken/interviewen/meeten - geslagen.

In de eerste week was onze planning voornamelijk het analyseren van verschillende stedelijke weefsels in de stad. Maar dat was eventjes naast een toevallige en vrij bizarre lunch met een schepen van Mariano Melgar en de fantastische planningscapaciteiten van Sandra** gerekend.

(Sandra: de vrouw aan het hoofd van gea-desarrollo, het bureau dat onder de vleugels neemt en ons aan de meeste belangrijke contacten helpt. Buiten deze planningscapaciteiten niks slechts over Sandra te melden. Wij hebben haar stiekem ingeruild voor Alvaro als 'promotor' omdat we na deze paar weken niet meer zo een grote fan zijn beloftes die hij toch niet nakomt en vanalles en nog wat van dat..niet om over uit te wijden...het komt op het volgende neer Sandra is onze beschermengel vanaf nu )

Over de lunch...we passeren op weg voor een stevige dag veldwerk, per ongeluk de bewuste schepen die op een terras zit te lunchen. We vallen nog steeds op in het straatbeeld, en worden dus vriendelijk uitgenodigd om mee te lunchen. We moeten onze connecties onderhouden en kunnen het niet echt maken om nee te zeggen, lunchen met de schepen, niks mis mee....Tot op het moment dat het gesprek begint uit te wijden naar How old are you ? Are you married ? Do you have a boyfriend ? Do you have a Peruvian boyfriend ? Are all women in Belgium this beautiful ? Why are you so beautiful ? You have beautiful eyes....UHM ???? HALLO ! We eindigen de lunch met een aanbod voor een piknikdate met de burgemeester van Mariano Melgar en zijn schepen in de velden van Arequipa. 'We are very busy and will let you know something when we have time and return from Lima, CIAO' We hebben er niks meer van gehoord...we hopen dat zo te houden, mannen van rond de 40 zijn VER out of our league.

Voor de rest van de week...interviews met verschillende architecten, professoren en andere belangrijke, interessante mensen. Frans/Duits/Engels/Spaans...we ontwikkelden ons als ware polyglotten.

Zondag..vertrek naar Lima, 14h bus in luxueuze VIP-seats, onze reis kon niet meer stuk. DACHTEN WE ! Lima...vreselijkste stad ter wereld, dat schrijven ze er niet bij in de reisgids. Vochtig, koud, grijs met garantie op longaandoeningen...we hadden nog wel onze volledige strandoutfit bij voor de pacific ocean te verkennen.
Ons hostel was al niet veel beter..even vochtig en koud met garantie op nog meer aandoeningen allerlei. De receptioniste verwelkomde ons even warm met haar winterjas aan. De ontdekking van onze kamer zonder ramen en exclusieve extreem indringende rottende houtgeur zette de stemming voor de rest van de week. De talrijke haarballen in de douche en badkamer zorgden niet voor veel meer vreugde. Slechts deze kleine boodschap in de douche kon onze dag opfleuren: 'Please not to play the shower', wat we hier ook onder mogen verstaan.... Het werd allemaal nog beter toen Liesbeth dinsdagavond ziek werd. Gelukkig wachtte Esther haar beurt af tot vrijdag.

Buiten al het geklaag en gezaag bood Lima ons ook nog wel een overvloed aan informatie en meetings bij het 'Ministerio de Viviendas' (met dank aan Sandra om ons voor te stellen). En een nieuwe vriend, waar we nu weer niet vanaf geraken...gelukkig is Lima op een veilige afstand.

We waren in onze nopjes om zaterdagavond weer terug te kunnen vertrekken richting Arequipa.

Vandaag, maandag zijn we weer volop in gang geschoten. Na Lima dachten we wel wat zon verdiend te hebben, onze frele huidjes dachten er anders over..we zitten hier beide achter de computer in vuur en vlam. Toch maar het factor 50 smeerpatroon terug invoeren.

We hebben onze site van 200ha woestijn, heuvels en honden...helemaal verkend als echte (moderne) padvindsters met GPS/hoogtemeter in de hand, hypertrendy ;). Onderweg scharrelden we een nieuwe vriend op, Abel, die het terrein duidelijk beter kende dan wij. We waren onder de indruk om dergelijk normaal (lees: niet opdringerig: Bailar? Are all women in your country so beautiful ? Why are you so beautiful ? Your eyes are beautiful..Do you have a boyfriend ? 'yes I have a boyfriend' But do you have a Peruvian boyfriend ?,...) persoon hier tegen te komen. We dachten dat we tegen nu toch al wel SPAANS spraken, maar blijkbaar hebben we een of andere nieuwe taal gecreëerd die sterk op het Spaans lijkt. Abel was namelijk helemaal in de wolken dat hij ons 'Nederlands' verstond. (neem de man niet kwalijk dat hij niet weet waar België ligt, laat staan ooit van 'Nederlands' gehoord te hebben)
Nadat Abel ons verlaten had, en wij hem bedankt hadden met een handtekening, spijs en drank (lees: Chips Ahoy! en water) en een foto met ons, beleefden we weer enkele bijna-doods-ervaringen.

Rustig eten langs de kant van de weg..dachten we. Toen plots 2 wilde honden aangestormd kwamen vanachter de rotsen waar we zaten. Liesbeth gilde, Esther sprong onmiddellijk 2 meter naar beneden zonder zich enigzins te bekommeren om de GPS/het fototoestel/de rugzak/ het eten OF Liesbeth. (esther zegt: ieder voor zich in situaties als deze) Gelukkig lagen de honden aan de ketting en kwam alles en iedereen er maar met de schrik van af. Met verhoogde hartslag en knikkende knieën zetten we onze tocht verder. Nog nooit zoveel loslopende arrogante honden tesamen in 1 straat gezien. Na nog 2 wilde achtervolgingen in looppas waren we doodgelukkig in een taxi te kunnen stappen.

Veilig terug thuis, in 1 tintje roder.

Enjoy the pictures !

Esther & Liesbeth

keke de chocolata, onze overlevingstechniek in Lima

Grijze wolken in Lima.

onze site
nog steeds: onze site
Arequipa, een stukje van...

Liesbeth en onze nieuwe vriend Abel op Crocks...
nog meer site
nog..

dank u, Abel !